Niezwykłe osobowości i dziedzictwo oblackiej społeczności
Oblaci – wyróżniające się osoby
Osobowości oblackie przedstawiają przekrój różnych postaci, wiedzących rozpoznać wyzwania swojego czasu i wdzięcznie służyć społecznościom we wszystkich rejonach świata. Wśród nich warto wspomnieć o Eugeniuszu de Mazenodzie, założycielu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Ten francuski arystokrata, po straceniu majątku podczas rewolucji francuskiej, zdecydował się na kapłaństwo i stworzenie zgromadzenia misyjnego dedykowanego najbardziej zaniedbanym grupom społecznym.
Innym znaczącym członkiem tego zgromadzenia był Ojciec Franciszek Gillet, który jako pierwszy ryzykował życiem przyjeżdżając do Nowej Anglii w Kanadzie i zakładając placówkę misyjną dla rdzennej ludności Huron. Jego duchowe prowadzenia były tak intensywne i owocne, że dzięki niemu wielu Indian nawróciło się na katolicką wiarę. Ich działalność idzie również daleko poza ramy kościelne – oprócz posług religijnych prowadzą edukacyjne, kulturalne oraz charytatywne projekty na całym globie.
Potrafią godnie kontynuować dzieło założyciela, nie zapominając o jego dewizie: „Ewangelizować najbiedniejszych”. Czasem trudno uwierzyć, że członkowie tego zgromadzenia są tylko ludźmi, z siłą i determinacją nie ustępującymi ich oblackim patronom.
Współczesny świat rzadko zapewnia okazję do spotkania takich osobistości jak Oblaci. Ich bezinteresowność i poczucie misji to dla wielu inspiracja, a historia ich zaangażowania i oddania służbie – przypomnienie o tym, jak ważne jest poświęcenie się wyższemu celowi.
Działalność oblacka pod lupą
W swym dotychczasowym istnieniu, Zakon Oblatów Maryi Niepokalanej współtworzył wielu wybitnych osobowości. Zaczynając od założyciela, biskupa Eugeniusza de Mazenoda, poprzez misjonarze takie jak o. Joseph Gerard i błogosławionego Józefa Cebulę, aż po obecnie żyjących członków zakonu, którzy swoje życia poświęcają służbie Bogu oraz ludziom na całym świecie.
Oblaci znani są przede wszystkim z działalności misyjnej. Często udają się tam, gdzie inni nie mają odwagi lub możliwości – do najbiedniejszych i najsilniej prześladowanych grup społecznych. Głównym celem ich działań jest duchowe wsparcie tych osób oraz pomoc w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Taka postawa wynika bezpośrednio z charyzmatu zakonu, który stawia na równi ewangelizację i humanitarną pomoc najuboższym.
Nie mniej godne uwagi jest zaangażowanie oblackie w działania edukacyjne i naukowe. Wielu braci uczestniczy w pracach badawczych czy dydaktycznych na różnego rodzaju uniwersytetach czy seminariach duchownych. Szczególną wagę przywiązują do kształcenia nowych pokoleń oblackich misjonarzy, wpajając im wartości wiary oraz gotowość do niesienia pomocy najbardziej potrzebującym.
Zakon jest również aktywny na polu duszpasterstwa. Na całym świecie prowadzone są przez nich różnorodne formy oddziaływania religijnego – od tradycyjnych mszy i spowiedzi, poprzez rekolekcje czy pielgrzymki, aż po nowoczesne formy pracy z ludźmi takie jak domy rekolekcyjne czy ośrodki pomocy dla osób uzależnionych.
Nieznane oblicza oblackie
Oblacka, znana również jako zakon ojców misjonarzy, nosi za sobą wiele nieznanych twarzy. Mocno zakorzenieni w pracy duszpasterskiej i edukacyjnej, oblaci odgrywali kluczową rolę na różnych polach społeczeństwa. Jeden z nich, Saint Eugeniusz de Mazenod, jest uznany za założyciela i inspirację dla wielu inicjatyw oblackich. Mazenod był człowiekiem pełnym pasji do służby ubogim i marginalizowanym, często pomijanym przez kościół swojej epoki.
Inne ciekawe osobowości to postać o. Josepha Gérarda obecnego w Lesotho na terenie południowej Afryki – którego ogromne starania w szerzeniu wiary katolickiej doprowadziły do rozwoju kościół katolickiego tego regionu. Podobnie jak on działał św. Albert Chmielowski – który założył Zgromadzenie Braci III Zakonu Świętego Franciszka z Asyżu Serwantów Ubogich oraz zgromadzenie sióstr albertynek.
- Saint Eugeniusz de Mazenod: Jest uważany za prekursora słynnej idei „opcji dla ubogich” w teologii wyzwolenia. Kierował się przekonaniem do końca życia, że Kościół powinien być bliski najuboższym.
- O. Joseph Gérard: jego niezmordowane starania, połączone z głęboką miłością i szacunkiem do ludzi, którym służył, przyniosły owoc w postaci dużej społeczności katolickiej w Lesotho.
- Św. Albert Chmielowski: Początkowo był znany jako artysta malarz o pseudonimie „Brat Albert”, ale później porzucił sztukę na rzecz pomocy ubogim i bezdomnym w Krakowie. Założył Zgromadzenie Braci III Zakonu Świętego Franciszka z Asyżu Serwantów Ubogich oraz zgromadzenie sióstr albertynek.
Oblacka jest pełna niesamowitych historii pasji, zdeterminowania i oddania służbie innym. Te przykładowe osobowości to tylko mała część bogactwa tego zakonu. Każda z nich dokonała ogromnej pracy w dziedzinie edukacji, opieki duszpasterskiej lub pomocy ubogim, dzięki czemu oblacki mają wyjątkowe miejsce w sercach wielu osób na całym świecie.
Osobowości oblackie – portrety charakterów
Order Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, zwany pokrótce oblackim, to klasztorne zgromadzenie zakonne, które zrodziło wiele niepowtarzalnych postaci. Obfitują one w fascynujące historie życia, pełne poświęcenia i oddania służbie Bogu. Znani są przede wszystkim z głębokiej duchowości oraz pracy na rzecz dobra bliźniego.
Wielu wybitnych członków porządku oblackiego pozostawiło trwały ślad w historii Kościoła. Jak choćby Św. Jan od Krzyża – jeden z reformatorów orderu karmelitańskiego, doktor Kościoła i patron Hiszpanii; czy teresa od Jezusa (Avila) – mistyczka i pierwsza kobietą-proklamowanym doktorem Kościoła. Oba te charaktery były kołem napędowym dla swojego otoczenia i inspiracją dla innych do podążania drogą wiary.
Ich prace i nauki zostały zagłębione przez stulecia, wpisując się na stałe w kanon literatury religijnej i filozoficznej. To właśnie oni układali podwaliny pod nowe nurty myśli chrześcijańskiej oraz rozszerzyli horyzonty interpretacji Pisma Świętego.
Swoją działalnością uczyli obserwować Boga w codzienności, ukazując, że duchowość nie jest odseparowana od życia świeckiego. Owo głębokie zrozumienie duchowe przekładało się na ich postać – stawali się prawdziwymi obrońcami dobra i sprawiedliwości.
Twórca zgromadzenia i działania oblackie
Oblaci, formalnie znani jako Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, są katolickim zgromadzeniem zakonnym założonym we Francji w XIX wieku. Dochodząc do mniej zasobnych i odległych społeczności na całym świecie, użytkują swoje darowizny dla celów edukacyjnych, duszpasterskich oraz charytatywnych. Jednym z najbardziej charakterystycznych członków tego zgromadzenia był Święty Eugeniusz de Mazenod – francuski biskup i założyciel oblackiego misjonarskiego zgromadzenia.
Pod kierunkiem takich fascynujących postaci jak Mazenod, wielu oblatów przyczynia się do wprowadzania zmian w egzystencji osób potrzebujących. Ta działalność jest divergyfikowana – buduje szkoły, prowadzi hospicja czy stara się przeciwdziałać ubóstwu i marginalizacji. Na przykład Oblate Youth Service (OYS) to inicjatywa młodzieżowa ukierunkowana na rozwijanie czujności społecznego i pobożności poprzez różnorakie projekty i wydarzenia angażujące młodych ludzi.
- Począwszy od tworzenia muzyki sakralnej przez siostrę Angelique Namaika (laureatka Międzynarodowej Nagrody UNHCR dla Kobiet 2013), a skończywszy na inicjatywach wspierających lokalne społeczności, wkład oblackiej społeczności jest wszechstronny
- Członkowie oblatów są także autorytetami w dziedzinach teologicznych i filozoficznych oraz pracują nad pokojem interreligijnym i ekumenizmem.
Tacy twórcy jak o. James Horan stać się potrafią ważnymi elementami funkcjonowania wielu społeczności, a ich prace mają zastosowanie zarówno w kwestiach religijnych, jak i świeckich życia. Pensum jego pracy obejmowało nie tylko budowę lotniska (które teraz nosi jego imię), ale również udzielanie wsparcia procesom pokojowym w czasie konfliktów politycznych w Irlandii.
Przez całokształt dzieła oblaci ukazują nam swoją różnorodną działalność. Mając kluczowy wpływ na otoczenie – od ubogich osiedli po globalne forum – czynią wybitne postacie i innowacyjność bliżej dostępnymi dla wszystkich.